تاریخچه استنلس استیل(Stainless Steel)

اختراع

تاریخچه استنلس استیل؛اختراع استنلس استیلدر پی اکتشافات مختلفی اتفاق افتاد. نخستین واقعه معرفی عنصر کروم توسط لویی-نیکولاس ووکلین به آکادمی فرانسه در سال ۱۷۸۹ بود. در اوایل دهه ۱۸۰۰، جیمز استودارت، مایکل فارادی و رابرت مالت مقاومت آلیاژهای آهن-کروم (“استیل های کرومی”) را دربرابر عوامل اکسیدکننده مشاهده کردند.

رابرت بونسن مقاومت کروم دربرابر اسیدهای قوی را کشف کرد. مقاومت دربرابر خوردگی آلیاژهای آهن-کروم احتمالاً نخستین بار در سال ۱۸۲۱ توسط پیر برتیر، که مقاومت آن‌ها را دربرابر حمله برخی از اسیدها نشان داد. استفاده از آن‌ها را در کارد و چنگال پیشنهاد کرد، تشخیص داده شد.

تاریخچه استنلس استیل در آلمان

در دهه ۱۸۴۰، هم استیل سازان شفیلد و هم کروپ در حال تولید استیل کرومی بودند و کروپ این گروه از استیل های کرومی را در دهه ۱۸۵۰ برای ساخت توپ‌های جنگی استفاده می‌کرد.در سال ۱۸۶۱، رابرت فارستر موشه حق ثبت اختراع فولاد کرومی را اخذ کرددر اواخر دهه ۱۸۹۰، شیمی‌دان آلمانی هانس گلدشمیت فرایند آلومینوترمی (ترمیت) را برای تولید کروم عاری از کربن توسعه داد. میان سال‌های ۱۹۰۴ و ۱۹۱۱، چندین محقق، به ویژه لئون گیلت از فرانسه، آلیاژهایی تهیه کردند که امروزه استنلس استیل به حساب می‌آیند.

در سال ۱۹۰۸ فردریش کروپ ژرمنیاوفت قایق بادبانی ۳۶۶ تنی هاف مون را که دارای یک بدنه استیل کروم-نیکل بود، در آلمان ساخت در سال ۱۹۱۱، فیلیپ مونارتز در مورد رابطه میان درصد کروم و مقاومت دربرابر خوردگی گزارشی ارائه داد. در ۱۷ اکتبر ۱۹۱۲، مهندسان کروپ، بنو اشتراوس و ادوارد ماورر،استنلس استیل آستنیتی را به عنوان [Nirosta]ثبت اختراع کردند

تاریخچه استنلس استیل در امریکا

تاریخچه استنلس استیل؛ تحولات مشابهی در ایالات متحده اتفاق می‌افتاد، جایی که کریستین دانتزیزن و فردریک بکت در حال تولید استنلس استیل فریتی بودند.
چندین سال بعد این فلز با مارک “Staybrite” توسط فیرث ویکرز در انگلیس به بازار عرضه شد. در سال ۱۹۲۹ برای سایبان ورودی جدید هتل ساووی لندن استفاده شد.

در سال ۱۹۱۲، الوود هاینز درخواست ثبت اختراع ایالات متحده در مورد آلیاژ استنلس استیل مارتنزیتی را که تا سال ۱۹۱۹ به وی اعطا نشده بود، داد.
هری بریرلی از آزمایشگاه پژوهشی Brown-Firth در شفیلد انگلیس، در سال ۱۹۱۲ در پی کشف آلیاژی مقاوم دربرابر خوردگی برای لوله‌های اسلحه، آلیاژ استنلس استیل مارتنزیتی را کشف و سپس صنعتی کرد. این کشف دو سال بعد در مقاله روزنامه ژانویه ۱۹۱۵ در نیویورک تایمز اعلام شد.

برخی از پیشرفت‌های عمده فناوری در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ که باعث بهتر شدن تاریخچه استنلس استیل شد و اجازه تولید تناژهای بزرگ با هزینه مقرون به‌صرفه را داد، عبارتند از:

فرایند AOD (کربن‌زدایی اکسیژن آرگون)، برای حذف کربن و گوگرد
ریخته‌گری پیوسته و نورد تسمه گرم
[ Z-Mill ] یا نورد سرد سندزیمیر