استنلس استیل 420

معرفی استنلس استیل 420

استنلس استیل 420 استیلی با کربن بالا با حداقل محتوای کروم 12 درصد است. مانند هر استنلس استیل  دیگر، گرید 420 نیز می تواند از طریق عملیات حرارتی سخت شود. این فلز در حالت آنیل شده انعطاف پذیری خوبی دارد و هنگامی که فلز صیقل داده می شود، سطح زمین یا سخت می شود، مقاومت در برابر خوردگی عالی دارد. این گرید دارای بالاترین سختی – 50HRC – در بین تمام گریدهای استنلس استیل با 12% کروم است.

گریدهای استنلس استیل که مشابه استنلس استیل 420 هستند شامل استیل های مارتنزیتی مانند سایر نسخه های گرید 420 با ترکیب وانادیوم، گوگرد و مولیبدن و سری 440 می باشد. درجه غیر استاندارد 420C دارای محتوای کربن است که کمی بیشتر از گرید 420 است.

استنلس استیل های مارتنزیتی آنهایی هستند که دارای سختی بالا و محتوای کربن بالا هستند. این استیل ها عموماً با استفاده از روش هایی ساخته می شوند که نیاز به عملیات سخت شدن و تلطیف دارند. شرایط عملیاتی استیل های مارتنزیتی تحت تأثیر از دست دادن استحکام مواد در دماهای بالا و کاهش شکل پذیری در دماهای منفی است.

ویژگی های کلیدی

خواص زیر برای محصولات نوار در ASTM A276 ذکر شده است. مشخصات ممکن است لزوماً برای اشکال دیگر مانند آهنگری و صفحه مشابه نباشد.

ترکیب شیمیایی

ویژگی های مکانیکی

* خواص کششی آنیل شده برای شرایط A ASTM A276 معمول است. سختی آنیل شده حداکثر تعیین شده است.

# از تلطیف این فولاد در محدوده 425-600 درجه سانتیگراد باید اجتناب شود.

گرید های جایگزین

مقاومت در برابر خوردگی

در شرایط سخت شده، استنلس استیل 420 در برابر آب شیرین، مواد قلیایی، هوا، غذاها و اسیدهای ملایم مقاوم هستند. نمرات فولادی با سطح صاف عملکرد عالی دارند. خواص مقاومت در برابر خوردگی گرید 420 در شرایط آنیل شده کاهش می یابد. مقاومت به خوردگی گرید 420 کمتر از آلیاژهای فریتی گرید 430 با 17 درصد کروم، استیل های گرید 410 و سایر گریدهای آستنیتی است.

این گرید استیلی در کارد و چنگال مانند چاقوهای حکاکی، چاقوهای رومیزی و غیره کاربرد دارد. استنلس استیل گرید 420 مقاومت خوردگی خوبی در برابر مواد غذایی دارند، اما قرار گرفتن مداوم فلزات در معرض مواد غذایی شسته نشده می تواند منجر به خوردگی حفره ای شود.

مقاومت در برابر حرارت

استنلس استیل  420 دارای مقاومت پوسته پوسته شدن تا دمای 650 درجه سانتیگراد هستند. با این حال، دمای بالاتر از دمای استاندارد برای این درجه مناسب نیست.

آنیل کاری

استنلس استیل 420 را می توان در دماهای 840 تا 900 درجه سانتی گراد گرم کرد و به دنبال آن خنک شدن آهسته کوره در دمای 600 درجه سانتی گراد و سپس خنک شدن با هوا انجام می شود.

گرید 420 را می توان در دمای 735 تا 785 درجه سانتیگراد آنیل کرد و با هوا خنک کرد.

سخت کاری

این فرآیند شامل حرارت دادن استیل های گرید  420 در دمای 980 تا 1035 درجه سانتیگراد و به دنبال آن خاموش کردن هوا یا روغن است. کوئنچ روغن معمولاً برای مقاطع فلزات سنگین ترجیح داده می شود. برای دستیابی به سختی بالا و خواص مکانیکی خوب، تمپر در دمای 150 تا 370 درجه سانتیگراد انجام می شود. گرید 420 نباید بین 425 تا 600 درجه سانتیگراد گرم شود.

جوشکاری

استنلس استیل 420 با استفاده از میله های جوشکاری، پوشش داده شده با فلزات گرید 420، برای دستیابی به اتصالات با استحکام بالا، جوش داده می شوند. در طول فرآیند، فولادها در دمای 150 تا 320 درجه سانتیگراد و پس از حرارت تا 610 تا 760 درجه سانتیگراد گرم می شوند. در شرایط “به عنوان جوش”، قطعات با استفاده از میله های پرکننده گرید 309 برای دستیابی به اتصالات انعطاف پذیر جوش داده می شوند. با این حال، الکترودها یا میله های گرید 309 برای جوشکاری استنلس استیل  420 توسط AS 1554.6 توصیه می شود.

ماشین کاری

استنلس استیل 420 را می توان به راحتی در حالت آنیل ماشین کاری کرد، اما ماشینکاری آنها با سختی بیشتر از 30HRC دشوار است. یکی از آسان‌ترین جایگزین‌های ماشین‌کاری شده، استنلس استیل گرید ۴۱۶ با ماشینکاری آزاد است.

کاربرد

Admin021468
ارسال دیدگاه